انسان می تواند رشد خود را آغاز کند و شکل خود را بیابد،اما عواملی در درون و در بیرون،او را مسخ می کنند و او را به شکلی دلبخواه در می آورند.اینها آنگونه که می خواهند انسان را می سازند،نه آنگونه که باید.
انسان باید بر اساس استعدادهایش شکل بگیرد،نه بر اساس هوسهایش. وبا این دید،کسی می تواند به شکلدادن انسان دست بزند که از استعدادهای او، و از قلمرو استعدادهایش،آگاهی داشته باشد.
