در لحظه های بحرانی تاریخ ، کلمه ها، فکرها،کارها و رابطه ها، حدود خویش را از دست می دهند و از مفهوم خالی می شوند.
در این مرحله هر چیزی در جای هر چیز می نشیند؛ چون مرزها شکسته شده اند و فقط آهنگ های کلمه ها و جلوه ی کارها و شور فکرها ، کارسازی می نمایند و یا درگیری پیش می آورند و این درگیری ها ، درگیری هایی لفظی هستند وبی بار وبی نتیجه.
در این مرحله ، قدرها و اندازه ها ودر نتیجه ، حدها و مرزها ودر نتیجه قانون ها و ضابطه ها در هم می ریزند ، هرکس در هرکاری و هر کلمه در هر جایی و هر فکر در هر سری ساز می زند و سرگردان ، می چرخد و جایگاهی ندارد ،همچون غباری در فضایی.
این بلبشوی اجتماعی و انسانی ، نتیجه ی حادثه ها و درگیری ها و شتاب زدگی هایی است که با حادثه ها ، سبز شده اند و انسان را به کار کشیده اند وبه خویش خوانده اند و آماده کرده اند........................
